07.07.2017 (PIĄTEK) GODZ. 18:00
Wystawa dotyka paradoksalnej fazy snu podobnej do stanu czuwania i przejścia z niej w stan przebudzenia, czyli jawy. Punktem zaczepnym obu malarek jest właśnie ta granica przejścia – granica niewidzialna, nieuchwytna, przepływająca i przenikająca… Artystki, poprzez swoje obrazy zadają pytanie, czy w ogóle istnieje taka granica?
Wstęp wolny.
Miejsce: Galeria RAMA.
Wzajemne przenikanie snu i jawy ma odzwierciedlenie w śladach pamięciowych w postaci mniej lub bardziej powiązanych wyobrażeń, myśli, przeżyć emocjonalnych, czy sytuacyjnych. Czasem są to obrazy odtwórcze – oparte na procesach pamięci, innym razem twórcze, wywołujące samodzielne marzenia senne. Te czasami są tak sugestywne, że po przebudzeniu wydają się być rzeczywiste. Z drugiej strony jawa, która stawia nas, niekiedy w sytuacjach jakby nierzeczywistych. W przeciwieństwie do marzeń sennych, przeżywając rzeczywistość, odnosimy niekiedy wrażenie, że to się nie dzieje naprawdę. Ileż to razy zadajemy sobie pytanie: „Czy to sen, czy jawa?” Dotyczy to tak pozytywnych, estetycznych wrażeń, jakie odbieramy naszymi zmysłami, jak i negatywnych, jakimi są, choćby lęki, wynikające z różnych życiowych momentów, leki często nieuświadomione. Bardzo ważną rolę w przeżywaniu świata na jawie i świata ze snu odgrywa indywidualna wrażliwość i wyobraźnia. W przypadku malarstwa Oryszyn i Jagny Safińskiej odnosi się wrażenie, że obie Artystki, choć w bardzo różnych sposób traktują temat snu i jawy, to jednak obie swobodnie, z nieograniczoną fantazją łączą te dwa stany w swoich dziełach. I jedna i druga są abstrakcjonistkami; odrzucają wszelkie przedstawienie form występujących w naturze na rzecz linii, kolorów, brył, plam, płaszczyzn, faktury. Są więc przedstawicielkami abstrakcjonizmu organicznego polegającego na przedstawieniu form niedosłownej, nieregularnie sugerującej kształty organiczne.
U ORYSZYN można zaobserwować grupę wielobarwnych wysyconych, kontrastujących plam, sugerujących te nieregularne, lecz organiczne formy. Malarka w sposób bardzo osobisty, wręcz intymny, kreuje swój świat, jeden wspólny dla snu i jawy, w którym próbuje doszukać się ich jednoznacznej równowagi. A czy ona istnieje? – z tym zawieszonym pytaniem Autorka pozostawia Odbiorcę.
Malarstwo Jagny Safińskiej prezentowane na wystawie „SENJAWA”, w przeciwieństwie do barwnych, nasyconych zdecydowanym kolorem obrazów Oryszyn, wprowadza Widza w świat wyobrażeń twórczych Artystki w sposób bardzo spokojny, niedopowiedziany, skromy, co jest efektem zamierzonego wyboru pastelowej, tworzącej wręcz złudzenie, monochromatycznej palety barw. Wszystko to w połączeniu z fakturą, impastami, czy wręcz reliefami lub złotymi listkami metalu, nadają całości wysublimowaną jakość i ekspresję. Subtelność, baśniowość, migotliwość, rozedrganie – obrazy na pograniczu snu i jawy. Te prace malarskie są pełne symboli, wynikają w głębokie przestrzenie psychologiczne, emocjonalne, filozoficzno-religijne. Analizując moment przebudzenia, malarka próbowała uchwycić, to co w zasadzie jest nieuchwytne, zapamiętać a potem przenieść na płótno. W jednym z obrazów stawi umowną granicę przejścia ze snu od jawy.
Więcej o artystkach
Agnieszka Jagna Safińska – urodziła się i mieszka w Krakowie. Z wykształcenia i zawodu jest tancerką klasyczną, choreografem, muzykoterapeutką, artystką plastykiem. Tworzy również poezję. Ukończyła m.in. Akademię Muzyczną w Łodzi, jest absolwentką Studiów Podyplomowych Pedagogicznych w zakresie edukacji artystycznej w krakowskiej ASP na Wydziale Malarstwa u profesorów: Adama Brinckena i Zbigniewa Bajka oraz Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi na wydziale Grafiki i Malarstwa u profesorów: Andrzeja Grendy, Tomasza Chojnackiego, Witolda Kalińskiego. Artystka jest zrzeszona w ZPAP w Krakowie.
W malarstwie Agnieszka Jagna Safińska podpisuje się pseudonimami: Jagna, Jagna Safińska, SafiJa. W tej dziedzinie sztuki artystka nie zamyka się w jednym stylu, w jednym stylu, w jednej technice. Jako niespokojny duch wciąż poszukuje, drąży, rozwija się, eksperymentuje. Bliskie są jej portrety (szczególnie dzieci i zwierząt), ale także pejzaże, czy martwe natury. Jednak tworzenie obrazów abstrakcyjnych, pozwala autorce, z lekkością i swobodą, na interpretację świata wewnętrznego – emocji, dźwięków, ruchu – co doskonale umożliwia muzyczne i baletowe wykształcenie artystki. Można by rzec, że wszystkie dziedziny sztuki, jakie uprawia, harmonizują ze sobą, przenikają się wzajemnie, uzupełniają, współistnieją….Poetyka obrazów, lizryzm, nastrojowość, dramaturgia, to cechy wspólne dla malarstwa i poezji artystki. Jagna Safińska zajmuje się także grafiką. Jest uczestniczką wielu wystaw zbiorowych i indywidualnych. Od roku 2015 wraz z artystami z kraju i zagranicy, współtworzy malarską grupę KIERUNEK.
ORYSZYN – zajmuje się głównie malarstwem olejnym, akrylowym i akwarelowym. Malarstwo jest dla niej wizualną formą wypowiedzi, efektem odczuwania, osobistego przeżywania i emocji wynikających z obserwacji otaczającego nas świata. Artystka jest członkinią ZPAT w okręgu łódzkim.
W swoich pracach artystka szuka równowagi między ekspresją a formą. Inspiruje ją krajobraz, ale malowany syntetycznie, dzięki czemu malarka przechodzi w odmieniony wizerunek świata. Inna ścieżka, to świat doznań wewnętrznych i obrazowanie stanów niematerialnych na płótnie, co jest zaproszenie do ich identyfikacji. Obrazy Oryszyn emanują energią, zachowując ważną dla niej szczerość i autentyczność. Emocje oraz uczucia, które się pojawiają, decydują o wyborze kolorów i przekazać coś ważnego w sposób wyjątkowy, niepowtarzalny, szczery i odpowiedni dla jej temperamentu, charakteru i przemyśleń.
Wystawa dotyka paradoksalnej fazy snu podobnej do stanu czuwania i przejścia z niej w stan przebudzenia, czyli jawy. Punktem zaczepnym obu malarek jest właśnie ta granica przejścia – granica niewidzialna, nieuchwytna, przepływająca i przenikająca… Artystki, poprzez swoje obrazy zadają pytanie, czy w ogóle istnieje taka granica?
Wstęp wolny.
Miejsce: Galeria RAMA.
Wzajemne przenikanie snu i jawy ma odzwierciedlenie w śladach pamięciowych w postaci mniej lub bardziej powiązanych wyobrażeń, myśli, przeżyć emocjonalnych, czy sytuacyjnych. Czasem są to obrazy odtwórcze – oparte na procesach pamięci, innym razem twórcze, wywołujące samodzielne marzenia senne. Te czasami są tak sugestywne, że po przebudzeniu wydają się być rzeczywiste. Z drugiej strony jawa, która stawia nas, niekiedy w sytuacjach jakby nierzeczywistych. W przeciwieństwie do marzeń sennych, przeżywając rzeczywistość, odnosimy niekiedy wrażenie, że to się nie dzieje naprawdę. Ileż to razy zadajemy sobie pytanie: „Czy to sen, czy jawa?” Dotyczy to tak pozytywnych, estetycznych wrażeń, jakie odbieramy naszymi zmysłami, jak i negatywnych, jakimi są, choćby lęki, wynikające z różnych życiowych momentów, leki często nieuświadomione. Bardzo ważną rolę w przeżywaniu świata na jawie i świata ze snu odgrywa indywidualna wrażliwość i wyobraźnia. W przypadku malarstwa Oryszyn i Jagny Safińskiej odnosi się wrażenie, że obie Artystki, choć w bardzo różnych sposób traktują temat snu i jawy, to jednak obie swobodnie, z nieograniczoną fantazją łączą te dwa stany w swoich dziełach. I jedna i druga są abstrakcjonistkami; odrzucają wszelkie przedstawienie form występujących w naturze na rzecz linii, kolorów, brył, plam, płaszczyzn, faktury. Są więc przedstawicielkami abstrakcjonizmu organicznego polegającego na przedstawieniu form niedosłownej, nieregularnie sugerującej kształty organiczne.
U ORYSZYN można zaobserwować grupę wielobarwnych wysyconych, kontrastujących plam, sugerujących te nieregularne, lecz organiczne formy. Malarka w sposób bardzo osobisty, wręcz intymny, kreuje swój świat, jeden wspólny dla snu i jawy, w którym próbuje doszukać się ich jednoznacznej równowagi. A czy ona istnieje? – z tym zawieszonym pytaniem Autorka pozostawia Odbiorcę.
Malarstwo Jagny Safińskiej prezentowane na wystawie „SENJAWA”, w przeciwieństwie do barwnych, nasyconych zdecydowanym kolorem obrazów Oryszyn, wprowadza Widza w świat wyobrażeń twórczych Artystki w sposób bardzo spokojny, niedopowiedziany, skromy, co jest efektem zamierzonego wyboru pastelowej, tworzącej wręcz złudzenie, monochromatycznej palety barw. Wszystko to w połączeniu z fakturą, impastami, czy wręcz reliefami lub złotymi listkami metalu, nadają całości wysublimowaną jakość i ekspresję. Subtelność, baśniowość, migotliwość, rozedrganie – obrazy na pograniczu snu i jawy. Te prace malarskie są pełne symboli, wynikają w głębokie przestrzenie psychologiczne, emocjonalne, filozoficzno-religijne. Analizując moment przebudzenia, malarka próbowała uchwycić, to co w zasadzie jest nieuchwytne, zapamiętać a potem przenieść na płótno. W jednym z obrazów stawi umowną granicę przejścia ze snu od jawy.
Więcej o artystkach
Agnieszka Jagna Safińska – urodziła się i mieszka w Krakowie. Z wykształcenia i zawodu jest tancerką klasyczną, choreografem, muzykoterapeutką, artystką plastykiem. Tworzy również poezję. Ukończyła m.in. Akademię Muzyczną w Łodzi, jest absolwentką Studiów Podyplomowych Pedagogicznych w zakresie edukacji artystycznej w krakowskiej ASP na Wydziale Malarstwa u profesorów: Adama Brinckena i Zbigniewa Bajka oraz Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi na wydziale Grafiki i Malarstwa u profesorów: Andrzeja Grendy, Tomasza Chojnackiego, Witolda Kalińskiego. Artystka jest zrzeszona w ZPAP w Krakowie.
W malarstwie Agnieszka Jagna Safińska podpisuje się pseudonimami: Jagna, Jagna Safińska, SafiJa. W tej dziedzinie sztuki artystka nie zamyka się w jednym stylu, w jednym stylu, w jednej technice. Jako niespokojny duch wciąż poszukuje, drąży, rozwija się, eksperymentuje. Bliskie są jej portrety (szczególnie dzieci i zwierząt), ale także pejzaże, czy martwe natury. Jednak tworzenie obrazów abstrakcyjnych, pozwala autorce, z lekkością i swobodą, na interpretację świata wewnętrznego – emocji, dźwięków, ruchu – co doskonale umożliwia muzyczne i baletowe wykształcenie artystki. Można by rzec, że wszystkie dziedziny sztuki, jakie uprawia, harmonizują ze sobą, przenikają się wzajemnie, uzupełniają, współistnieją….Poetyka obrazów, lizryzm, nastrojowość, dramaturgia, to cechy wspólne dla malarstwa i poezji artystki. Jagna Safińska zajmuje się także grafiką. Jest uczestniczką wielu wystaw zbiorowych i indywidualnych. Od roku 2015 wraz z artystami z kraju i zagranicy, współtworzy malarską grupę KIERUNEK.
ORYSZYN – zajmuje się głównie malarstwem olejnym, akrylowym i akwarelowym. Malarstwo jest dla niej wizualną formą wypowiedzi, efektem odczuwania, osobistego przeżywania i emocji wynikających z obserwacji otaczającego nas świata. Artystka jest członkinią ZPAT w okręgu łódzkim.
W swoich pracach artystka szuka równowagi między ekspresją a formą. Inspiruje ją krajobraz, ale malowany syntetycznie, dzięki czemu malarka przechodzi w odmieniony wizerunek świata. Inna ścieżka, to świat doznań wewnętrznych i obrazowanie stanów niematerialnych na płótnie, co jest zaproszenie do ich identyfikacji. Obrazy Oryszyn emanują energią, zachowując ważną dla niej szczerość i autentyczność. Emocje oraz uczucia, które się pojawiają, decydują o wyborze kolorów i przekazać coś ważnego w sposób wyjątkowy, niepowtarzalny, szczery i odpowiedni dla jej temperamentu, charakteru i przemyśleń.